Fakty o: Gordita
Gordita to wyśmienity przysmak kuchni meksykańskiej, przygotowywany z masy kukurydzianej i nadziewany różnorodnymi farszami, takimi jak ser, mięso czy inne smakowite składniki. Słowo „gordita” tłumaczy się na „pulchna” w języku hiszpańskim, co doskonale odzwierciedla te puszyste i sycące wypieki.
Istnieją dwa główne rodzaje gorditas: jedna, smażona na głębokim tłuszczu w naczyniu przypominającym comal, popularna w centralnym i południowym Meksyku, oraz druga, pieczona na tradycyjnym comalu. Najbardziej lubianą wersją jest „gordita de chicharrón”, nadziewana chrupiącą skórką wieprzową, która jest dostępna w całym Meksyku. Gorditas zazwyczaj serwowane są z różnymi sosami i stanowią podstawowe danie na lunch.
Ciasto na gorditas najczęściej wyrabia się z nixtamalizowanej mąki kukurydzianej, ale w północnym Meksyku często używa się również mąki pszennej. W wersji smażonej w głębokim tłuszczu masa jest formowana w porcje, nadziewana mięsem, smażona na złoty kolor, a następnie nacinana, aby dodać dodatki takie jak sok z limonki, salsa, ser czy warzywa. W wersji pieczonej chicharrón jest mieszany bezpośrednio z ciastem, formowany w kształt koła i pieczony na comalu.
Gorditas występują w różnych rozmiarach i stylach w zależności od regionu. W centralnym Meksyku są zazwyczaj małe i pulchne, podczas gdy na północy są większe i bardziej płaskie. Mają podobieństwa do innych dań latynoamerykańskich, takich jak salwadorskie pupusas oraz wenezuelskie i kolumbijskie arepas.
Nawet Taco Bell ma swoją wersję gordity, używając mąki pszennej i odbiegając od tradycyjnego meksykańskiego przepisu. W wschodnim i centralnym Meksyku spotkać można również „gorditas de nata”, słodkie ciastka zrobione z kremu, cynamonu, cukru i białej mąki pszennej, zupełnie odmienne od wersji pikantnych. Istnieją nawet płaskie warianty ciasteczek zrobione z tej samej mąki.