Nocek rybaczek

"Myotis vivesi" powszechnie znany jako nietoperz rybożerny lub myotis rybożerny, to fascynujący gatunek występujący w rejonie Zatoki Kalifornijskiej. Jest to największy gatunek nietoperza z rodzaju Myotis w obu Amerykach, łatwo rozpoznawalny dzięki dużym stopom, przystosowanym do polowania. Ten unikalny nietoperz został po raz pierwszy opisany w 1901 roku przez Auguste Ménégaux i jest jedynym przedstawicielem podrodzaju Pizonyx.

Fizycznie, "Myotis vivesi" charakteryzuje się wydłużonymi tylnymi stopami oraz skrzydłami, które są doskonale przystosowane do polowania. Jego futro ma odcień wahający się od płowego do brązowego, z jaśniejszym spodem. Te nietoperze głównie żywią się morskimi rybami i skorupiakami, a można rozpoznać, co jadły, po kolorze ich guano. Potrafią przemieszczać się na duże odległości w poszukiwaniu pożywienia i przystosowały się do swojego suchego środowiska, zagęszczając mocz, aby pić wodę morską.

Geograficznie, te nietoperze występują w meksykańskich stanach Sonora, Baja California i Baja California Sur, głównie na małych wyspach wzdłuż Zatoki Kalifornijskiej. Wolą przebywać w jaskiniach lub pod skałami i czasami dzielą swoje schronienia z innymi gatunkami ptaków.

Jeśli chodzi o taksonomię, "Myotis vivesi" początkowo klasyfikowano do rodzaju Pizonyx, ale obecnie częściej umieszcza się go w rodzaju Myotis. Jest blisko spokrewniony z innymi gatunkami Myotis z Nowego Świata, które nie przystosowały się do jedzenia ryb, co sugeruje przypadek konwergencji ewolucyjnej. Jak dotąd nie zidentyfikowano żadnych podgatunków "M. vivesi" i nie ma znanych skamieniałości bezpośrednio związanych z tym gatunkiem.