Czang

Chhaang, znany również jako chang, to tradycyjny napój alkoholowy pochodzący z Nepalu i Tybetu, który zdobył popularność w całym regionie wschodnich Himalajów. Cieszą się nim różne społeczności, takie jak Newarowie, Sunuwarowie, Rajowie, Gurungowie, Magarowie, Sherpa i Tamangowie. Napój ten jest również spożywany w niektórych częściach Indii i Bhutanu. Latem chhaang jest zazwyczaj podawany w temperaturze pokojowej, natomiast zimą serwuje się go na gorąco w mosiężnych miseczkach lub drewnianych kubkach. We wschodnim Nepalu społeczność Limbu nazywa go Tongba.

Ten unikalny napój jest wytwarzany z jęczmienia, prosa lub ryżu i jest półfermentowany. Proces obejmuje napełnienie bambusowej beczki zwanej dhungro nasionami prosa i zalanie ich wrzącą wodą. Mieszaninę spożywa się następnie przez bambusową rurkę zwaną pipsing. Po zakończeniu fermentacji powstały napój, znany jako glum, jest gotowy do spożycia. W niektórych regionach chhaang przyrządza się, przepuszczając gorącą wodę przez fermentujący jęczmień i podając w dużym garnku z drewnianą słomką do picia.

Jednak istnieje potencjalnie niebezpieczny aspekt warzenia chhaang: użycie akonitu. Ta trująca roślina zawiera toksyczne alkaloidy, takie jak akonityna i pseudoakonityna, które mogą być śmiertelne, jeśli nie są odpowiednio stosowane. Ze względu na ryzyko zatrucia, najlepiej jest unikać stosowania akonitu w chhaang.

Chhaang często przypisuje się właściwości lecznicze. Wiele osób uważa go za lekarstwo na dolegliwości takie jak przeziębienie, gorączki, alergiczne nieżyty nosa, a nawet alkoholizm. Ponadto istnieje lokalny mit, że himalajskie Yeti mają słabość do chhaang i mogą napadać na górskie wioski, aby go zdobyć.