Hitlerszalonna

Hitlerszalonna, znana również jako Hitler-Szalonna, była gęstym dżemem owocowym, popularnym wśród węgierskich żołnierzy i cywilów podczas II wojny światowej. Ten dżem, sporządzany z mieszanki owoców, takich jak śliwki, budził kontrowersje dotyczące jego składu i przydatności do spożycia. W przeciwieństwie do typowych dżemów sprzedawano go w formie cegieł owiniętych w papier, a nie w słoikach. Te bloki można było kroić i gotować z innymi potrawami, podobnie jak używa się szalonna (rodzaj węgierskiego boczku). Termin "Hitlerszalonna" to slang, który można luźno przetłumaczyć jako "twardy owoc".

Nazwa ma interesującą historię. W czasach monarchii austro-węgierskiej żołnierze regularnie otrzymywali boczek, który nazywali "boczkiem cesarskim". Przechodząc do okresu II wojny światowej, węgierscy żołnierze otrzymywali niemieckie zaopatrzenie żywnościowe, często w postaci tego owocowego dżemu zamiast tradycyjnego boczku. Zaczęli nazywać ten dżem "boczkiem cesarskim", a "cesarz" odnosił się w ich przypadku do Adolfa Hitlera.

Termin ten został odnotowany w książce opisującej logistyczne wyzwania, przed którymi stanęła węgierska armia nad rzeką Don przed bitwą pod Stalingradem. Według relacji, węgierscy żołnierze borykali się z niedoborami żywności i otrzymywali niemieckie produkty spożywcze, które uważali za nieznane i niesmaczne. Jedynym niemieckim jedzeniem, które zaakceptowali, był „boczek Hitlera” – dżem z dyni o intensywnym smaku, który stał się podstawowym produktem w tamtym okresie.