Porwanie córek Leukippa

"Porwanie córek Leukipposa" to fascynujące dzieło z 1618 roku, namalowane przez Petera Paula Rubensa i Jana Wildensa, które znajduje się obecnie w Alte Pinakothek w Monachium. Arcydzieło to zostało zakupione w Antwerpii w 1716 roku przez Johanna Wilhelma, elektora Palatynatu, a do Monachium trafiło w latach 1805-1806. Jan Wildens, znany ze swoich umiejętności w tworzeniu pejzaży, wniósł swoje doświadczenie, opracowując tło obrazu.

Obraz żywo przedstawia dramatyczne porwanie Febe i Hilaeiry, córek Leukipposa z Mesenii, przez bliźniaków Kastora i Polluksa. Kastor, przedstawiony w zbroi jako poskramiacz koni, oraz Polluks, ukazany z nagim torsem jako bokser, są łatwo rozpoznawalni dzięki swoim charakterystycznym atrybutom oraz koniom. Choć obraz nie wyróżnia jednoznacznie Febe i Hilaeiry, grecka mitologia wskazuje, że Febe miała syna z Polluksem, podczas gdy Hilaeira miała syna z Kastorem. Kierunek spojrzeń bliźniaków sugeruje, która z córek jest która.

Co ciekawe, obraz ten pojawia się również w skeczu Loriota zatytułowanym "Eheberatung" (Poradnictwo małżeńskie). W tej scenie Evelyn Hamann gra doradcę małżeńskiego, a Loriot i Ingeborg Heydorn wcielają się w parę szukającą porady. Para humorystycznie błędnie interpretuje obraz; mąż myśli, że przedstawia „Dwóch mężczyzn zabierających dwie kobiety na lekcje jazdy konnej”, podczas gdy żona wyobraża sobie, że to „raczej wakacje, z jazdą konną i innymi atrakcjami”. Ich różne spojrzenia dodają warstwę komedii do historycznego i mitologicznego znaczenia obrazu.

Takie połączenie mistrzostwa artystycznego i kulturowych odniesień sprawia, że "Porwanie córek Leukipposa" jest fascynującym dziełem do zgłębiania, zarówno ze względu na swój wizualny przepych, jak i miejsce w kulturze popularnej.