Kitanka lisia

Wspólny opos kuwakowy (Trichosurus vulpecula) to fascynujący, nocny torbacz pochodzący z Australii i drugi co do wielkości gatunek oposa. Te zwierzęta są głównie folivorami, co oznacza, że ich dieta składa się głównie z liści, zwłaszcza eukaliptusowych, choć czasami zjadają także małe ssaki. Doskonale przystosowały się do różnych środowisk, w tym obszarów miejskich, dzięki czemu są częstym widokiem w australijskich miastach. Jednakże, gdy zostały wprowadzone do Nowej Zelandii w latach 50. XIX wieku, stały się poważnym problemem rolniczym i ekologicznym.

Te oposy są łatwe do rozpoznania dzięki dużym uszom, krzaczastym ogonom i gęstej, wełnistej sierści, której kolor może się różnić. Zwykle mierzą 32-58 cm długości ciała, a ogon dodaje kolejne 24-40 cm. Ważą między 1,2 a 4,5 kg, przy czym samce są zazwyczaj większe od samic. Mają zróżnicowaną dietę, która obejmuje nie tylko liście eukaliptusa, ale także kwiaty, owoce, nasiona, owady, a nawet małe kręgowce.

Wspólne oposy kuwakowe są głównie samotnikami i oznaczają swoje terytoria za pomocą gruczołów zapachowych. Jako zwierzęta nadrzewne i nocne, zamieszkują dziuple drzew lub nawet dachy domów. Rozmnażają się przez cały rok, a samice rodzą jedno młode po krótkim okresie ciąży trwającym 16-18 dni. Młode pozostają w torbie matki przez około 4-5 miesięcy, zanim zaczynają jeździć na jej grzbiecie lub pozostają w gnieździe do osiągnięcia wieku 7-9 miesięcy.

W niektórych częściach Australii te oposy są uważane za szkodniki, ponieważ mogą niszczyć roślinność i budynki. Kiedyś polowano na nie dla futra, ale obecnie są chronione na kontynencie. W Nowej Zelandii jednak stanowią poważne zagrożenie dla rodzimych lasów i ptaków oraz mogą przenosić gruźlicę bydła. W celu kontrolowania ich populacji stosuje się metody takie jak rozrzucanie przynęt i polowania.