Rybitwa wielkodzioba

Rybitwa wielkodzioba – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych, zamieszkujący miejscowo Amerykę Północną, Afrykę, północną i południowo-wschodnią Europę oraz zachodnią, środkową, południową i wschodnią Azję, Australię i Nową Zelandię. Północne populacje wędrowne. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, Afryce, w południowej części Ameryki Północnej i na Antylach, w zachodniej i południowej Azji oraz we wschodnich Chinach. Południowe populacje są osiadłe lub przemieszczają się na niewielkie odległości. W Polsce przelotem w kwietniu-maju i sierpniu-wrześniu. Koczuje na wybrzeżu i w dolinach Sanu i Wisły, gdzie jest dość częsta. Na pozostałym obszarze kraju pojawia się sporadycznie.

Nie wyróżnia się podgatunków.

Cechy gatunku

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy czarny, pióra z tyłu głowy tworzą niewielki czub, grzbiet i skrzydła popielate, końce skrzydeł ciemniejsze, reszta ciała biała. Bardzo masywny, duży dziób jest czerwony, nogi czarne. W upierzeniu spoczynkowym głowa staje się jaśniejsza, z białymi cętkami. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej.

Wymiary średnie

długość ciała ok. 50–55 cmrozpiętość skrzydeł ok. 130–140 cmwaga ok. 500–780 g

Biotop

Brzegi mórz, dużych jezior i rzek.

Gniazdo

Dołek w piaszczystym podłożu. Niekiedy tworzy małe kolonie, choć w Europie z reguły pojedyncze pary gniazdują w kolonii innych ptaków.

Jaja

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-czerwcu (półkula północna) lub wrześniu-grudniu (półkula południowa) 2–3 cieliste, cętkowane jaja.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 20–27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się po 30–40 dniach.

Pożywienie

Ryby uzupełnione lądowymi i wodnymi bezkręgowcami. Sporadycznie jaja innych ptaków.

Ochrona

W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową.