Groźnica niema

Grzechotnik południowoamerykański, znany również jako grzechotnik atlantycki, jest fascynującym i budzącym respekt jadowitym wężem z rodziny grzechotników. Naukowo nazwany Lachesis muta, wąż ten zamieszkuje Amerykę Południową i charakteryzuje się imponującymi rozmiarami. Dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj długość od 2 do 2,5 metra (6,6 do 8,2 stopy), ale niektóre mogą dorastać nawet do 3,65 metra (12 stóp). To czyni go największym gatunkiem grzechotnika i najdłuższym jadowitym wężem na półkuli zachodniej.

Grzechotnik południowoamerykański wyróżnia się charakterystycznym wyglądem. Ma szeroką głowę, cylindryczne ciało pokryte łuskami ze znaczącym kilem oraz charakterystyczny wzór kolorystyczny, który może być żółtawy, czerwonawy lub szaro-brązowy, z ciemnymi plamami.

W zależności od regionu, wąż ten ma różne lokalne nazwy. W niektórych obszarach nazywany jest mapepire zanana, surucucú, shushúpe lub cuaima. Termin "grzechotnik atlantycki" jest również powszechnie używany. Co interesujące, nazwa gatunkowa "muta" pochodzi z łaciny i oznacza niemy lub niemowa. Dzieje się tak dlatego, że w przeciwieństwie do innych grzechotników, grzechotnik południowoamerykański trzepocze ogonem, gdy jest zaniepokojony, ale nie posiada grzechotki, która wydawałaby dźwięk.

Występuje on w lasach równikowych na wschód od Andów, w krajach takich jak Kolumbia, Peru, Boliwia, Wenezuela i Brazylia.

Kontrowersje dotyczące jego jadu nadal trwają. Niektóre raporty sugerują, że mimo iż grzechotnik południowoamerykański może wytwarzać dużą ilość jadu, jest on stosunkowo mniej toksyczny. Poziom stresu może wpływać zarówno na ilość, jak i toksyczność jadu, co komplikuje badania.

Taksonomicznie, grzechotnik południowoamerykański ma dwa uznane podgatunki. Kiedyś były dwa inne, ale zostały przeklasyfikowane jako odrębne gatunki.