Nocolot wielki

Wielki potoo to fascynujący ptak zamieszkujący tropikalne rejony Ameryki, znany ze swojego wyglądu przypominającego sowę i nocnego stylu życia. Należy do rzędu lelkowców (Caprimulgiformes) i jest największym gatunkiem w tej grupie. Te ptaki są łatwo rozpoznawalne przez swoje duże głowy, ogromne oczy, szerokie dzioby, eliptyczne skrzydła oraz długie ogony o różnorodnym upierzeniu.

Wielkiego potoo można spotkać od południowego Meksyku po Boliwię i południowo-wschodnią Brazylię. Preferują wilgotne i półwilgotne tereny leśne, wybierając często gęste nizinne lasy, skraje lasów i polany jako swoje siedliska. W ciągu dnia ukrywają się wysoko na drzewach, aby pozostać niewidoczne, ale w nocy schodzą na niższe gałęzie, aby polować. Ich dieta składa się głównie z dużych owadów, takich jak chrząszcze i pasikoniki, choć czasami polują również na nietoperze i małe ptaki.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech wielkiego potoo jest jego upiorny, jęczący pomruk, który można usłyszeć w nocy. Rozmnażają się od lutego do sierpnia, składając jaja na szerokich gałęziach drzew. Pisklęta są podobne do dorosłych, lecz mają jaśniejsze upierzenie, krótsze ogony i mniejsze dzioby.

Mimo że nie są bardzo liczne, status ochrony wielkiego potoo jest obecnie określany jako najmniejszej troski, ze względu na ich szeroki zasięg występowania. Niemniej jednak, wylesianie stanowi poważne zagrożenie dla ich siedlisk. W niektórych rejonach są również polowane dla pożywienia lub wykorzystywane w ceremoniach, ponieważ ich części ciała uważa się za posiadające specjalne moce. W rezultacie w niektórych regionach stały się bardziej ostrożne wobec ludzi.