Rybitwa czubata

Rybitwa czubata (Thalasseus sandvicensis) to średniej wielkości ptak z rodziny mewowatych (Laridae), blisko spokrewniony z innymi gatunkami rybitw. Gniazduje w regionie palearktycznym, a zimę spędza w takich miejscach jak RPA, Indie i Sri Lanka. Charakteryzuje się szarymi górnymi partiami ciała, białymi dolnymi, czarnym dziobem z żółtą końcówką oraz kudłatym czarnym czubem, który staje się mniej wyraźny zimą. Jest to ptak łatwo rozpoznawalny. Gniazduje na ziemi, składając od jednego do trzech jaj, a pożywienie zdobywa, nurkując w wodzie, aby złowić ryby. W trakcie zalotów rybitwy te często przynoszą ryby swoim potencjalnym partnerom.

Pierwotnie opisana jako Sterna sandvicensis, rybitwa czubata została później przeklasyfikowana do rodzaju Thalasseus. Nie posiada podgatunków, choć to, co kiedyś uważano za podgatunek, jest teraz uznawane za odrębny gatunek nazywany rybitwą krótkodziobą (Cabot's tern). Nazwa "sandvicensis" odnosi się do miasta Sandwich w hrabstwie Kent w Anglii.

Pod względem wyglądu, rybitwa czubata jest łatwa do rozpoznania dzięki czarnemu dziobowi z żółtą końcówką, jasnoszarym skrzydłom i białym dolnym partiom ciała. Młode mają ciemne końcówki ogona i łuskowaty wygląd na plecach i skrzydłach. Ptak ten jest również znany ze swojego głośnego, zgrzytliwego zawołania.

Rybitwy czubate gniazdują w gęstych koloniach na obszarach przybrzeżnych i wyspach, robiąc gniazda na ziemi. Polegają na bezpieczeństwie, wynikającym z liczebności kolonii, a nie na agresji, aby chronić się przed drapieżnikami. Te ptaki głównie żywią się, nurkując po ryby, zazwyczaj w morzu.

Globalna populacja rybitw czubatych szacowana jest na od 460 000 do 500 000 osobników, a na Czerwonej Liście IUCN są one klasyfikowane jako gatunek o najmniejszej trosce ze względu na stabilną populację. Gatunek ten jest również chroniony w ramach Porozumienia o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji (AEWA), które przewiduje różne działania ochronne mające na celu zabezpieczenie ptaków i ich siedlisk.