Champús

Champús: Popularny Napój w Ameryce Południowej

Champús to ceniony napój spożywany w Peru, Ekwadorze i południowo-zachodniej Kolumbii, znany z wyjątkowego połączenia kukurydzy i tropikalnych owoców, takich jak lulo, ananas, pigwa czy guanábana. Ten smaczny napój jest słodzony panelą oraz aromatyzowany cynamonem, goździkami i liśćmi drzewa pomarańczowego.

#Champús w Różnych Krajach

- Peru: W Peru champús jest zazwyczaj spożywany na ciepło. Często można go kupić od „champuseras” na tętniących życiem ulicach Limy.

- Ekwador: Champús w Ekwadorze przygotowuje się z mąki kukurydzianej i liści drzewa cytrynowego. Jest to napój często związany z obrzędami pogrzebowymi, odgrywający specjalną rolę w tradycjach kulturowych.

- Kolumbia: Kolumbijski champús zawiera zmiażdżoną kukurydzę, panelę, lulo, ananas i inne składniki. Jest to napój świąteczny, szczególnie popularny w niektórych regionach podczas Bożego Narodzenia.

#Etymologia Słowa „Champús”

Pochodzenie słowa "champús" jest nieco tajemnicze. Niektórzy uważają, że ma korzenie rdzennie ekwadorskie, podczas gdy inni sugerują, że może pochodzić z hiszpańskich lub afrykańskich wpływów.

#Znaczenie Kulturowe

Champús to więcej niż tylko napój; przypisuje mu się właściwości lecznicze i jest często kojarzony z rodzinami o niższych dochodach. W niektórych regionach jest uważany za deser i spożywany wraz z posiłkami lub przekąskami, zbliżając rodziny.

#Przepis na Champús

1. Ugotuj i zmiel kukurydzę.

2. Wymieszaj ją z karmelem przygotowanym z panely, liści pomarańczy, goździków i cynamonu.

3. Dodaj pulpę lulo oraz pokrojony w kostkę ananas.

4. Dokładnie wymieszaj i podawaj z lodem.

Ten orzeźwiający napój jest często sprzedawany przez ulicznych sprzedawców i zajmuje szczególne miejsce w kulturowym i kulinarnym dziedzictwie Ameryki Południowej.

#Bibliografia:

1. Tascon, L. (1961). Quechuismos usados en Colombia. Editorial Norma, Kolumbia.

2. Guevara, D. (1960). Expresión ritual de comidas y bebidas ecuatorianas. Editorial Universitaria, Meksyk.

3. Santa Cruz, N. (1971). Ritmos negros del Perú. Editorial Losada, Argentyna.

4. Villavicencio, M. (2007). Seminario de la Historia de la Cocina Peruana. Universidad de San Martín de Porres, Peru.