Fakty o: Chow mein
Chow mein to uwielbiane danie kuchni chińskiej, które składa się z smażonego makaronu, często połączonego z warzywami oraz opcjonalnie z mięsem lub tofu. Nazwa "chow mein" pochodzi z dialektu Taishanese, w którym "chāu-mèn" oznacza "smażony makaron". Danie to zyskało ogromną popularność na całym świecie, zwłaszcza w krajach takich jak Indie, Nepal, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, i jest stałym elementem menu chińskich restauracji na całym globie.
Nazwa "chow mein" składa się z dwóch słów: "chow" czyli smażone, oraz "mein" czyli makaron. Angielska wymowa jest adaptacją dialektu Taishanese "chāu-mèn" używanego przez wielu wczesnych chińskich imigrantów do Ameryki Północnej.
W kuchni chińsko-amerykańskiej chow mein zazwyczaj zawiera smażony makaron, mięso (często kurczaka), cebulę i seler. Istnieją dwa główne typy: chow mein na parze, który ma miękką teksturę, oraz chrupiący chow mein, który zawiera smażony, płaski makaron. Danie różni się w zależności od regionu w USA, gdzie Wschodnie Wybrzeże preferuje chrupiącą wersję, a Zachodnie Wybrzeże woli wersję na parze.
W Kanadzie chow mein również występuje w kilku odmianach. Jest chow mein w stylu kantońskim, tradycyjny chow mein z kiełkami fasoli mung oraz chow mein w stylu hongkońskim, który podawany jest na głęboko smażonym makaronie jajecznym. W Nowej Fundlandii lokalna wersja dania zastępuje makaron kapustą pociętą na kształt makaronu.
Chow mein zostało zaadaptowane w wielu innych miejscach na świecie, w tym w Australii, Brazylii, Japonii, na Karaibach, w Indiach, Meksyku, Nepalu i Peru. Każdy region dodaje swoje własne elementy do dania, włączając lokalne składniki i smaki, tworząc tym samym unikalne wariacje.