Chicha de jora

Chicha de jora to tradycyjne piwo kukurydziane, które od wieków jest popularne w społecznościach andyjskich. Wytwarzane jest przez kiełkowanie kukurydzy, ekstrakcję cukrów słodowych, gotowanie brzeczki i fermentację w dużych naczyniach. Proces ten jest podobny do warzenia europejskiego piwa, ale z kilkoma unikalnymi różnicami. Na przykład, czasami dodaje się quinoa lub inne składniki dla uzyskania odpowiedniej konsystencji, a chancaca, surowy cukier trzcinowy, wspomaga proces fermentacji.

Ten napój zazwyczaj warzy się z określonego typu żółtej kukurydzy, nadając mu blado-słomkowy kolor i lekko kwaśny smak, przypominający cierpki cydr jabłkowy. Z zawartością alkoholu wynoszącą około 1-3% ABV, jest stosunkowo łagodny.

W niektórych kulturach istnieje alternatywna metoda przygotowywania chicha de jora, która pomija etap kiełkowania. Zamiast tego ziarna są zwilżane w ustach osoby przygotowującej chichę, formowane w kulki i suszone. Enzymy zawarte w ślinie naturalnie rozkładają skrobie na maltozę, która jest następnie używana do fermentacji.

Chicha de jora ma bogatą historię, szczególnie wśród Inków, którzy używali jej podczas rytuałów i festiwali. Choć tradycyjnie przygotowywana chicha staje się coraz rzadsza, nadal można ją znaleźć w niektórych miejscowościach w Boliwii, Peru, Ekwadorze, Kolumbii i Kostaryce.

W południowym Peru chicha jest bardzo popularna i sprzedawana w chicherias, zapewniając źródło dochodu dla wielu rodzin. Zazwyczaj podaje się ją w szklankach kaporal, jeśli konsumuje się ją na miejscu, lub można ją kupić na litry do zabrania do domu, zwykle przechowywaną w glinianych naczyniach zwanych chombas. W niektórych rejonach zwyczajem jest składanie ofiary Matce Ziemi przed wypiciem, mówiąc "Pachamama, santa tierra" jako znak szacunku.

Uważa się, że chicha de jora ma właściwości przeciwzapalne. Czasami mieszana jest z innymi napojami, na przykład z Coca Sek z Kolumbii, co dodaje jej wszechstronności i znaczenia kulturowego.