Huatia

Huatia to tradycyjny peruwiański piec ziemny, którego korzenie sięgają czasów starożytnych, jeszcze przed powstaniem Imperium Inków. Ta unikalna metoda gotowania jest popularnie związana z mieszkańcami południowych regionów Andów w Peru, Boliwii i Chile.

Budowa huatii polega na stworzeniu kopuły lub piramidy z kamieni nad dołem w ziemi. Konstrukcja ta opiera się na zasadzie grawitacji, a piec jest podgrzewany przez palenie specjalnych, wulkanicznych kamieni, aż staną się one bardzo gorące. Następnie do wnętrza kopuły wkłada się jedzenie – zazwyczaj mieszankę mięsa, ziemniaków i ziół. Struktura pieca zapada się z powodu ciepła lub z niewielką pomocą człowieka, przykrywając jedzenie gorącymi kamieniami i ziemią. Ta metoda pozwala na gotowanie jedzenia przez kilka godzin, dzięki czemu nasiąka ono ziemistymi smakami otaczającej gleby. Po zakończeniu procesu gotowania jedzenie jest wykopywane i podawane.

Choć tradycyjna huatia jest cenioną częścią peruwiańskiego dziedzictwa, prostsza wersja, znana jako pachamanca, jest dziś bardziej popularna w różnych częściach Peru. Istnieją pewne debaty na temat tego, czy skomplikowana konstrukcja tradycyjnej huatii wpływa znacząco na smak w porównaniu do prostszego zakopywania jedzenia. Niezależnie od metody, huatia pozostaje ważnym elementem peruwiańskiej tradycji kulinarnej.