Anta do Alto da Toupeira, Loures

Anta do Alto da Toupeira, zwana też Anta da Toupeira lub Anta de Salemas, to neolityczny dolmen, czyli grobowiec megalityczny, znajdujący się w parafii Lousa w gminie Loures, w Dystrykcie Lizbona w Portugalii. Pochodzi z okresu chalkolitu.

Anta jest ukryta za kępą drzew około 100 metrów na południe od Jaskini Salemas. Jest jednym z kilku stanowisk archeologicznych znajdujących się na tym samym obszarze, w tym w jaskini. Chociaż prawdopodobnie został zidentyfikowany przez XIX-wiecznego portugalskiego archeologa, Carlosa Ribeiro, po raz pierwszy został zbadany i narysowany 17 stycznia 1944 r. przez niemieckich archeologów, Georga i Verę Leisnerów, ale żadne wykopaliska nie zostały przeprowadzone aż do listopada 1959 r. kiedy to Vera Leisner i O. V. Ferreira przeprowadzili ograniczone wykopaliska i poprawili poprzedni plan. Doprowadziło to do opisania dolmenu jako wielobocznej nekropolii komorowej, bez typowego korytarza wejściowego, charakterystycznego dla podobnych dolmenów w tym rejonie. Wymiary dolmenu oszacowano na 5,5 m na 5 m, a jego maksymalna wysokość wynosiła 2 m. Na miejscu zachowało się pięć płyt wapiennych z epoki późnej kredy, z których jedna prawdopodobnie stanowiła dach grobowca. Chociaż nie przeprowadzono jeszcze dalszych badań, inni archeolodzy uważają, że dalsze wykopaliska mogą doprowadzić do odkrycia korytarza dostępowego.

Wykopaliska przyniosły wiele znalezisk, ale archeolodzy nie są pewni, czy pochodzą one z Anty, z jaskini, czy też z drugiej Anty, o której wspominają Leisnerowie, ale która nie została zidentyfikowana. Wśród znalezionych przedmiotów znalazły się: bożek cylindryczny, siekiera z amfibolu, miedziane dłuto, miedziany grot strzały i wisiorek. Przedmioty te są przechowywane w Muzeum Geologicznym w Lizbonie.