Kurtoszkołacz

Kürtőskalács to uroczy, tradycyjny węgierski wypiek pieczony na rożnie, pochodzący z Transylwanii, szczególnie popularny wśród Szeklerów. Z czasem zyskał popularność nie tylko na Węgrzech, ale także w Rumunii. Najwcześniejsza znana wzmianka o tym przysmaku pochodzi z 1679 roku.

Ciasto to jest przyrządzane ze słodkiego, drożdżowego ciasta, które jest owinięte wokół stożkowatego rożna, pokryte cukrem i pieczone nad węglem drzewnym. W trakcie pieczenia cukier się karmelizuje, tworząc chrupiącą, złocistą skórkę. Często wykańcza się je dodatkami takimi jak orzechy czy cynamon, aby wzbogacić smak.

Nazwa kürtőskalács tłumaczy się jako "ciasto kominowe" ze względu na jego stożkowaty kształt. Na przestrzeni dziejów było znane pod różnymi nazwami i pisowniami, zanim utrwaliła się ta, którą znamy dzisiaj. Metody przygotowania kürtőskalácsa były dobrze udokumentowane w książkach kucharskich przez lata, ukazując jego ewolucję.

Dziś kürtőskalács jest uwielbianym przysmakiem na Węgrzech i jest nawet uznawany za część europejskiej gastronomii. Istnieją trzy główne rodzaje kürtőskalácsa, każdy z unikalnymi składnikami i technikami przygotowania. Tradycyjna, domowa wersja jest pieczona nad gorącymi węglami, przy użyciu mieszanki cukru, mąki, masła, mleka, jajek, drożdży i soli. Współczesne wersje oferują większą elastyczność, dostosowując się do różnych potrzeb dietetycznych, z opcjami wegańskimi lub bezglutenowymi.

Podobne wypieki można znaleźć w sąsiednich krajach, każdy z własną nazwą i wariacją. Kürtőskalács stał się symbolem kuchni węgierskiej i transylwańskiej, szczycąc się bogatą historią sięgającą średniowiecza. Jego popularność rozprzestrzeniła się daleko poza swoje korzenie, czyniąc go ulubionym przysmakiem zarówno miejscowych, jak i turystów.