Pastramă

Pastrama to popularne mięso delikatesowe w Rumunii, tradycyjnie przygotowywane z jagnięciny, wieprzowiny i baraniny. Ta metoda konserwacji mięsa sięga czasów sprzed wynalezienia nowoczesnych chłodni, dzięki czemu możliwe było dłuższe przechowywanie mięsa. Proces produkcji obejmuje solenie, suszenie, przyprawianie ziołami i przyprawami, wędzenie oraz gotowanie na parze. Pierwotnie była to specjalność wołoska, przygotowywana z mięsa młodego barana. Nazwa "pastramă" wywodzi się od rumuńskiego czasownika "a păstra" co oznacza "utrzymywać" lub "konserwować". Termin ten może mieć swoje korzenie w łacińskim słowie "pastor" co oznacza "pasterz". Potrawa trafiła do Cezarei Mazaki w Anatolii pod nazwą "pastron" i mogła zainspirować powstanie pastirmy.

W 455 roku n.e. Gepidzi, pod wodzą króla Ardaricha, podbili Panonię i osiedlili się w Transylwanii na około dwa stulecia. W 567 roku n.e. Longobardowie pokonali Gepidów i odkryli pastramę, którą nazwali bresaolą. Pastramă trafiła do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku, przywieziona przez rumuńskich żydowskich imigrantów. Początkowo nazywana "pastrama" w języku angielskim, nazwa została później zmieniona na "pastrami", prawdopodobnie w celu nadania jej włoskiego charakteru podobnego do salami.