Fakty o: Surströmming
Surströmming – szwedzki przysmak ze sfermentowanych śledzi bałtyckich. Przysmak ten jest elementem tradycyjnej szwedzkiej kuchni od XVI wieku.
Duża ilość soli jest wykorzystywana do zapobiegania gniciu ryby. Proces fermentacji trwa co najmniej 6 miesięcy co daje lekko słonawy posmak ryby i charakterystyczny silny zapach i nieco kwasowy smak.
Kiedy puszka z zawartością jest otwierana, zawartość wydziela silny i przytłaczający odór. Według japońskich badań, świeżo otwarta puszka surströmmingu ma jeden z najbardziej wstrętnych zapachów spośród dań na świecie, nawet bardziej niż podobne fermentowane rybne dania takie jak koreańskie hongeohoe albo japońskie kusaya.
Jedzenie surströmming
Surströmming jest często jedzony z rodzajem chleba zwanym tunnbröd (cienki chleb). Kromki smaruje się, a na wierzch kładzie się posiekaną cebulę (zwykle czerwoną) i ugotowane ziemniaki w plastrach, bądź przygotowaną z ziemniaków pastę.
Całą rybę wyciąga się z puszki i rozcina wzdłuż. Wnętrzności należy usunąć (włączając ciemnoszarą ikrę), a rybę otworzyć jak książkę. Czerwone mięso należy zgnieść widelcem i oddzielić od ości. W małych kawałkach układać na kanapce. Ostatnim niezbędnym dodatkiem jest gęsta kwaśna śmietana (szw. gräddfil) albo jej francuski odpowiednik crème fraîche. Miękki tunnbröd następnie składa się albo zwija, z chrupiącej odmiany zaś robi się kanapkę.
Kanapka z surströmming jest tradycyjnie podawana ze szklanką mleka albo z kieliszkiem wódki.
Zdjęcie: Primordial~commonswiki (w oparciu o szablon praw a / CC-BY-SA-3.0 / pl.wikipedia.org