Deux Nus (Two Nudes)

"Deux Nus" to wczesny obraz kubistyczny autorstwa Jeana Metzingera, który wywołał sensację, gdy po raz pierwszy został zaprezentowany na Salonie des Indépendants w Paryżu w 1911 roku. Wydarzenie to jest często postrzegane jako oficjalny początek ruchu kubistycznego. Obraz został również wystawiony w Barcelonie w 1912 roku.

Około lat 1908-1909 Metzinger przeszedł od dywizjonizmu do kubizmu analitycznego, eksperymentując z różnymi aspektami formy. W "Deux Nus" zastosował to, co nazywał 'perspektywą ruchomą' (perspective mobile), aby ukazać obiekty z wielu punktów widzenia jednocześnie.

To, co wyróżniało Metzingera na tle współczesnych mu artystów, takich jak Picasso i Braque, to jego nacisk na elegancję oraz harmonijne wkomponowanie postaci w ich otoczenie. Jego prace były bogate w idee matematyczne i filozoficzne, co czyniło je bardziej przystępnymi dla szerszej publiczności. Zainspirowany chronofotografią, uchwycił ruch poprzez nakładanie kolejnych obrazów.

Wystawa na Salonie des Indépendants w 1911 roku była przełomowym wydarzeniem, prezentującym kubistyczne dzieła Metzingera, Gleizesa, Légera i innych artystów. Ich nowatorskie style wywołały spore poruszenie. Pomimo kontrowersji, "Deux Nus" Metzingera wyróżniało się i było chwalone za swoją intymną i spójną kompozycję. Ta wystawa stała się kamieniem milowym w historii sztuki, przyczyniając się do popularyzacji terminu "kubizm".