Pandan cake

Ciasto pandan, często nazywane pandan chiffon, to przepyszne, lekkie i puszyste ciasto biszkoptowe, które wyróżnia się swoim unikalnym zielonym kolorem oraz aromatycznym smakiem liści Pandanus amaryllifolius. Cieszy się dużą popularnością w wielu krajach, w tym w Indonezji, Malezji, na Filipinach, w Singapurze, Wietnamie, Kambodży, Laosie, Tajlandii, Sri Lance, Hongkongu, Chinach, a nawet w Holandii.

Co wyróżnia ciasto pandan, to użycie soku z liści pandan, który nadaje ciastu nie tylko piękny zielony odcień, ale również charakterystyczny, aromatyczny smak. Choć zawiera typowe składniki ciasta, takie jak mąka, jajka, masło i cukier, to właśnie sok z liści pandan odróżnia je od innych wypieków.

W miejscach takich jak Indonezja, Holandia i Singapur, tradycyjne ciasto pandan to miękkie, biszkoptowe ciasto chiffon, które często jest spożywane bez żadnych dodatkowych dekoracji czy polew. Tymczasem na Filipinach popularna wariacja znana jako buko pandan cake łączy smaki młodego kokosa i pandan, często ozdobiona paskami mięsa kokosowego lub macapuno (rodzaj miękkiego, galaretowatego kokosa).

Historia ciasta pandan w Azji Południowo-Wschodniej jest fascynująca. To połączenie europejskich technik wypieku ciast i lokalnych składników, szczególnie liści pandan. Ta fuzja prawdopodobnie zaczęła się w czasach kolonialnych, kiedy europejscy osadnicy przynieśli swoje tradycje piekarnicze do regionu i zaadaptowali je, używając lokalnych smaków.

W 2017 roku CNN nazwało ciasto pandan narodowym ciastem zarówno Singapuru, jak i Malezji, co wywołało dyskusje na temat jego rzeczywistego pochodzenia. Choć ciasto zostało spopularyzowane w Singapurze przez piekarnię Bengawan Solo, prowadzoną przez Singapurczyka pochodzenia indonezyjskiego, niektórzy twierdzą, że jego korzenie sięgają Indonezji, pod wpływem kolonialnej Holandii. Niezależnie od jego dokładnego pochodzenia, ciasto jest wspaniałym przykładem, jak europejskie i lokalne tradycje kulinarne mogą się połączyć, tworząc coś naprawdę wyjątkowego.

Ciasto pandan ma różne nazwy w różnych językach: "bolu pandan" w języku indonezyjskim, "kek pandan" w języku malajskim i "Num Sleok Touy" w języku khmerskim, żeby wymienić tylko kilka. Jego szeroka popularność i liczne wariacje występujące w różnych krajach podkreślają jego znaczenie kulturowe i historyczne powiązania z europejskimi wpływami kolonialnymi w Azji Południowo-Wschodniej.