Ryjówek etruski

Ryjówek etruski, znany również jako ryjówek karłowaty lub białozębny, jest najmniejszym znanym ssakiem pod względem masy, ważącym średnio zaledwie 1,8 grama. To maleńkie stworzenie mierzy około 4 centymetry długości ciała, nie licząc ogona. Znany ze swoich szybkich ruchów i błyskawicznego metabolizmu, ryjówek etruski musi jeść 1,5 do 2 razy swoją masę ciała każdego dnia. Jego dieta składa się głównie z małych kręgowców i bezkręgowców, ze szczególnym upodobaniem do owadów. Nie sprawia mu trudności polowanie na ofiary swoich rozmiarów.

Ryjówki etruskie występują w ciepłych, wilgotnych klimatach, w pasie geograficznym rozciągającym się od 10° do 30°N szerokości geograficznej, obejmującym regiony od Europy i Afryki Północnej aż po Malezję. Chociaż są szeroko rozpowszechnione, pozostają rzadkie, a nawet zagrożone w niektórych krajach. Mają smukłe ciała, szybkie tętno oraz stosunkowo duże mięśnie serca. Ich wysoki metabolizm i poziom aktywności pozwalają im na wchodzenie w stan tymczasowej torporu podczas zimnych pór roku lub w razie braku pożywienia.

Ryjówki etruskie są samotnikami, z wyjątkiem okresów godowych, i zazwyczaj żyją około dwóch lat. Są terytorialne i bardziej aktywne nocą, często wyruszając na długie wyprawy pod osłoną ciemności. Gody odbywają się głównie od marca do października, a okres ciąży trwa 27 do 28 dni, co skutkuje miotami liczącymi od 2 do 6 młodych.

Te ryjówki występują w Eurazji, Afryce Północnej, na Półwyspie Arabskim i w niektórych częściach Azji. Preferują ciepłe, wilgotne siedliska z dużą ilością zarośli i mogą być spotykane na różnych wysokościach. Ich dieta składa się głównie z bezkręgowców, co czyni je podatnymi na zniszczenie siedlisk i zmiany klimatyczne. Głównymi drapieżnikami ryjówki etruskiej są ptaki drapieżne, zwłaszcza sowy.