Ciosa

Pelecus cultratus, powszechnie znany jako sieja, tołpyga, karaś szablak lub karp szablak, jest fascynującym gatunkiem ryby występującym w Europie Wschodniej i sąsiadujących obszarach Azji. Jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju i zazwyczaj bytują w dolnych partiach rzek oraz w słonawych wodach wokół wschodniego Morza Bałtyckiego, Morza Czarnego, Morza Kaspijskiego i basenu Morza Aralskiego. Według IUCN, sieja jest obecnie sklasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski, co oznacza, że nie występują istotne zagrożenia dla jej populacji.

Sieja przypomina dużego śledzia bałtyckiego, zwykle osiągając długość od 25 do 40 cm. Charakteryzuje się wyraźnym kilem na brzuchu, zadartym nosem oraz niemal przezroczystymi płetwami. Rozpoznawalna jest również po falistej linii bocznej i długiej, ostro zakończonej płetwie piersiowej.

Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony, występuje w krajach takich jak Austria, Azerbejdżan, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Dania, Finlandia, Gruzja, Niemcy, Węgry, Kazachstan, Mołdawia, Polska, Rumunia, Rosja, Serbia i Czarnogóra, Słowacja, Szwecja, Turcja, Turkmenistan, Ukraina i Uzbekistan. Sieje zazwyczaj pływają blisko powierzchni w ujściach rzek i jeziorach, chociaż niektóre populacje zamieszkują na stałe w rzekach i strumieniach.

Jeśli chodzi o dietę, sieja żywi się zooplanktonem, pływającymi bezkręgowcami, małymi rybami oraz owadami unoszącymi się na wodzie. Sezon tarła przypada na maj i czerwiec, kiedy te ryby wędrują w górę rzek, aby znaleźć odpowiednie otwarte wody do rozmnażania. Niektóre populacje rozmnażają się nawet w słonawych wodach, takich jak te w Zatoce Fińskiej. Jaja unoszą się i dryfują z prądem, wylęgając się po około trzech do czterech dniach. Po zakończeniu tarła, migrujące sieje wracają do ujść rzek, aby się pożywić.