Modraszek malczyk

Mały niebieski motyl, malowniczy przedstawiciel rodziny Lycaenidae, występuje w całej Europie, Azji oraz części Rosji. Pomimo swojej nazwy, nie jest on w całości niebieski. Samce mają delikatny, niebieski odcień na górnych skrzydłach, podczas gdy samice są głównie ciemnobrązowe.

Te motyle często tworzą duże kolonie, które czasami mogą liczyć setki osobników. Ciekawostką jest to, że ich gąsienice potrafią być kanibalistyczne.

Samce małych niebieskich motyli mają ciemnobrązowe skrzydła z odrobiną niebieskiego nalotu. Samice natomiast są pozbawione tego niebieskiego odcienia. Ich skrzydła mają rozpiętość od 16 do 27 mm. Preferują siedliska takie jak wapienne łąki, kamieniołomy i skraje lasów. Gąsienice żywią się komonicą, a samce są znane z pozyskiwania soli i minerałów z padliny oraz błotnistych kałuż.

W kontekście zachowań godowych samce przesiadują na trawie lub krzewach, oczekując na samice. Proces godowy jest prosty i pozbawiony skomplikowanych rytuałów. Po kopulacji samica składa pojedyncze jajo na odpowiedniej roślinie, oznaczając je zapachem, aby odstraszyć inne samice. Larwy wylęgają się, przechodzą przez kilka stadiów wzrostu, a następnie tworzą kokony na czas hibernacji. Jako dorosłe osobniki te motyle żyją około trzech miesięcy i zazwyczaj pozostają w swoich koloniach.

Niestety, mały niebieski motyl staje w obliczu zagrożeń wynikających z utraty siedlisk. Jest to gatunek priorytetowy dla ochrony w Irlandii Północnej i jest chroniony w ramach Planu Działań na rzecz Bioróżnorodności w Wielkiej Brytanii. Z powodu kurczenia się siedlisk w Wielkiej Brytanii, ochrona tego gatunku staje się coraz większym wyzwaniem.