Osadnik megera

Rusałka kratkowiec, naukowo znana jako Lasiommata megera, jest barwnym przedstawicielem rodziny rusałkowatych (Nymphalidae). Ten motyl jest szeroko rozpowszechniony w regionie palearktycznym, co obejmuje Afrykę Północną, Europę, Bliski Wschód, części Azji, Kazachstan oraz Chiny.

Jedną z najbardziej wyróżniających się cech rusałki kratkowca są jej czerwonawo-żółte górne skrzydła ozdobione charakterystycznymi czarnymi znakami. Te motyle są bardzo przystosowalne i mogą rozwijać się w różnorodnych siedliskach. Można je spotkać na skrajach lasów, polanach, wąwozach, dolinach rzecznych oraz w rzadkich lasach. Występują od poziomu morza aż do wysokości 3000 metrów n.p.m.

Rusałka kratkowiec jest aktywna od kwietnia do października i zwykle ma dwa do trzech pokoleń rocznie, w zależności od lokalizacji i wysokości. Gąsienice tego gatunku żerują na trawach, takich jak kostrzewa (Festuca), stokłosa (Bromus) i wiechlina (Poa).

Cykl życiowy rusałki kratkowca jest interesujący. Jaja są początkowo jasnozielone i kuliste. Gąsienice mają białawo-zieloną barwę z białymi kropkami i szarymi włoskami, natomiast poczwarka jest zielona z żółtawymi białymi oznaczeniami.

Wyróżnia się kilka podgatunków rusałki kratkowca, w tym:

- L. m. megera

- L. m. vividissima

- L. m. megerina (występujący na Zakaukaziu)

- L. m. transcaspica (występujący w Turkmenii)

Te podgatunki dostosowane są do specyficznych warunków swoich regionów, co dodaje różnorodności w obrębie gatunku rusałki kratkowca. Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym entomologiem, czy po prostu miłośnikiem przyrody, rusałka kratkowiec to fascynujący gatunek do obserwacji.