Galaxias pedderensis

Pedder galaxias, słodkowodna ryba endemiczna dla Australii, została oficjalnie uznana za wymarłą na wolności od 2005 roku na mocy ustawy EPBC. Ryba ta pierwotnie występowała jedynie w jeziorze Pedder na Tasmanii. Jednak po zbudowaniu tamy Huon-Serpentine w 1972 roku, jej zasięg rozszerzył się na jezioro Gordon i rzekę Wedge. Niestety, do 1980 roku Pedder galaxias stała się niezwykle rzadka, a od 1996 roku nie złowiono żadnych dzikich okazów. Wprowadzenie pstrąga uważa się za istotny czynnik przyczyniający się do jej zaniku. Obecnie Pedder galaxias przetrwała jedynie w dwóch przeniesionych populacjach poza swoim pierwotnym siedliskiem.

Ta mała ryba ma zielonkawo-brązowy kolor z białawym do srebrzystym brzuchem, z unikalnym wzorem naprzemiennych białawych i brązowawych pasów. Może dorastać do 160 mm długości. Pedder galaxias preferowała środowiska z płytkimi wodami, piaszczystymi plażami, roślinnością wodną, bagnami oraz obszarami o niskim prądzie wody bogatymi w organiczne szczątki i roślinność.

Pedder galaxias żywiła się głównie małymi bezkręgowcami, w tym stawonogami, larwami owadów wodnych, skorupiakami oraz owadami lądowymi, takimi jak chrząszcze, muchy i cykady. Gatunek ten został uznany za zagrożony przez IUCN od 2019 roku i sklasyfikowany jako wymarły na wolności od 2005 roku na mocy ustawy EPBC.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, samice Pedder galaxias są zazwyczaj większe od samców i mają wyraźne różnice w brodawce płciowej. Tarło odbywa się wiosną (październik), gdy temperatura wody wynosi od 6,7 do 7,5 °C. W tym okresie samice składają od 150 do 1200 jaj, z których każde ma około 1,9 mm do 2,3 mm średnicy po stwardnieniu w wodzie.