Palatschinke

Palatschinke to wspaniałe, cienkie naleśniki, podobne do crêpes, których korzenie sięgają starożytnej Grecji i Rzymu. To wszechstronne danie jest szczególnie popularne w krajach południowych i zachodnich Słowian, a także w całej Europie Środkowej i Wschodniej. W zależności od regionu, mogą być nazywane Palaçinka, palacinka, palačinka, palacinta, палачинка, naleśnik, clătite lub palacsinta.

Nazwa "Palatschinke" pochodzi od łacińskiego słowa "placenta", które z kolei wywodzi się od greckiego słowa "plakous", oznaczającego cienki lub warstwowy placek. W miarę jak to danie rozprzestrzeniało się po różnych regionach Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej, zyskało różne nazwy i drobne wariacje w przepisach. Węgierskie "palacsinta" uważane jest za pochodne czeskiego "palačinka", które ma swoje korzenie w rumuńskim "plăcintă".

Choć Palatschinken mają podobieństwa do francuskich crêpes, wyróżniają się własnym, unikalnym charakterem. Przygotowywane są z prostego ciasta z jajek, mąki, mleka i szczypty soli, a następnie smażone na maśle lub oleju na złocisty kolor. To, co czyni je naprawdę wyjątkowymi, to nieskończone możliwości nadzienia. Można je podawać na słodko, z dżemami, sosami owocowymi lub czekoladą, albo na wytrawnie, z serem, warzywami czy mięsem. Znane wersje to między innymi dekadenckie naleśniki Gundel oraz warstwowe Rakott palacsinta.

Palatschinken można również podawać bez nadzienia lub być kreatywnym, włączając je do innych potraw, takich jak zupa Frittaten, gdzie krojone są w paski i dodawane do bulionu. Te ukochane naleśniki ukazują bogatą mozaikę europejskich tradycji kulinarnych, łącząc wpływy różnych kultur na przestrzeni wieków.