Cuberdon

Cuberdony to czarujące, stożkowate belgijskie cukierki, które od lat zachwycają lokalnych mieszkańców. Znane jako "neus" "Gentse neus" lub "neuzeke" w języku niderlandzkim, co oznacza "noski" nazywane są także "chapeau-de-curé" i "chapeau-de-prêtre" w języku francuskim. Te przysmaki mają twardą zewnętrzną powłokę wykonaną z gumy arabskiej oraz miękki, kleisty środek o smaku malinowym. Choć tradycyjny cuberdon jest fioletowy, obecnie dostępne są w różnych kolorach i smakach.

Każdy cuberdon ma około 2,5 cm szerokości i waży od 10 do 18 gramów, dostępne są także mniejsze wersje. Połączenie twardej zewnętrznej warstwy i żelowego wnętrza zapewnia niezwykły kontrast tekstur.

Jednym z powodów, dla których cuberdony są tak wyjątkowe, jest ich krótki okres przydatności do spożycia - zaledwie około trzech tygodni, zanim zaczną się krystalizować. Oznacza to, że rzadko są eksportowane poza Belgię, co czyni je lokalnym przysmakiem.

Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia cuberdonów. Jedna z historii przypisuje ich wynalezienie duchownemu z Brugii, podczas gdy inna sugeruje, że autorem przepisu był aptekarz z Gandawy, De Vynck, który w 1873 roku przypadkowo odkrył sposób ich wytwarzania, pracując nad technikami konserwacji leków. Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) uznaje cuberdony za oficjalny produkt regionalny.

W ostatnich latach uwielbiane cuberdony zainspirowały powstanie wielu innych produktów spożywczych, takich jak jenever (rodzaj ginu), lody, sosy i ciastka. Pomimo tych nowoczesnych wariantów, cukierek pozostaje cenionym przysmakiem, zwłaszcza w Gandawie.