Gofr brukselski

Belgijskie gofry stały się ulubionym śniadaniem w Ameryce Północnej, dzięki swojemu lekkiemu, puszystemu ciastu, dużym kwadratom i głębokim kieszeniom, które idealnie nadają się do trzymania pysznych dodatków. W przeciwieństwie do amerykańskich gofrów, tradycyjne belgijskie gofry były pierwotnie robione z drożdży, choć wiele dzisiejszych przepisów wykorzystuje proszek do pieczenia.

Te gofry są niezwykle wszechstronne i można się nimi cieszyć na wiele sposobów. Na śniadanie często podawane są z bitą śmietaną, świeżymi owocami, czekoladowym smarowidłem, syropem lub masłem. Stanowią również wspaniały deser, gdy są podane z lodami waniliowymi i świeżymi owocami. W Belgii można znaleźć różne rodzaje gofrów, z których najpopularniejsze są gofry brukselskie i gofry z Liège.

Podróż belgijskich gofrów do Ameryki Północnej jest dość fascynująca. Zadebiutowały na Expo 58 w Brukseli w 1958 roku. Cztery lata później, rodowity Belg Walter Cleyman wprowadził je do Ameryki Północnej na Century 21 Exposition w Seattle. To jednak na Światowych Targach w Nowym Jorku w 1964 roku belgijskie gofry naprawdę zyskały popularność, dzięki Maurice'owi Vermerschowi z Brukseli. Serwował je z bitą śmietaną i truskawkami, co szybko zdobyło amerykańskie podniebienia. Aby uczynić je bardziej atrakcyjnymi dla amerykańskiej publiczności, niezaznajomionej z Brukselą, Vermersch sprytnie przemianował je na "Bel-Gem Waffles". Sprzedawane za jednego dolara, te gofry szybko stały się hitem w Stanach Zjednoczonych.

Następnym razem, gdy będziesz delektować się belgijskim gofrem, pamiętaj o bogatej historii i podróży, jaką te pyszne przysmaki przeszły, aby stać się ukochanym śniadaniowym klasykiem!