Acarajé

Akara, znane również jako Kosai w języku Hausa i Acarajé w języku portugalskim, to uwielbiane placki z fasoli czarne oko, będące podstawą zarówno kuchni zachodnioafrykańskiej, jak i brazylijskiej. W Brazylii są szczególnie popularne w Bahii, zwłaszcza w Salvadorze. Acarajé ma podwójne znaczenie: stanowi religijną ofiarę w wierze Candomblé oraz jest przysmakiem ulicznym. To danie wprowadzone do Brazylii przez zniewolonych ludzi z Afryki Zachodniej jest również popularne w Nigerii, Ghanie, Togo, Beninie, Mali, Gambii i Sierra Leone.

Aby przygotować Acarajé, ugotowane i rozgniecione fasole czarne oko są doprawiane solą i cebulą, formowane w kształt dużego scone'a i smażone na głębokim tłuszczu w oleju dendê. Zazwyczaj podaje się je przecięte na pół i wypełnione vatapá i caruru, dwiema pikantnymi pastami z krewetek, orzechów nerkowca i oleju palmowego. Istnieje również wersja wegetariańska, która zawiera ostre papryki i zielone pomidory. Wariant zwany abara polega na gotowaniu składników zamiast smażenia.

Słowo "Akara" w szerokim znaczeniu oznacza "chleb" lub "ciasto". Brazylijski termin "Acarajé" prawdopodobnie pochodzi od słów Yoruba, które oznaczają "chleb i jedzenie" lub "okrągłe ciasto do jedzenia". W kulturze Yoruba Akara ma historyczne znaczenie, często pojawia się podczas uroczystości i jako danie śniadaniowe w Nigerii i Sierra Leone. W Brazylii sprzedawcy Acarajé, znani jako baianas, odegrali kluczową rolę w walce przeciwko niewolnictwu i pozostają znaczącymi postaciami kulturowymi w Bahii.

Acarajé jest głęboko zakorzenione w afro-brazylijskich tradycjach religijnych, takich jak Candomblé, gdzie jest używane w rytuałach dla różnych bóstw. Istnieją specyficzne rodzaje Acarajé dla różnych orixás, takie jak Acarajé de azeite-doce i Acarajé de Xangô. W 2004 roku Acarajé zostało uznane za niematerialne dobro kultury narodowej w Brazylii, honorując nie tylko samo danie, lecz także baianas, które je przygotowują i sprzedają.