Cabrito

Cabrito, wyśmienite danie z pieczonego koźlęcia, zajmuje szczególne miejsce w kulinariach iberyjskich i latynoamerykańskich. W Argentynie jest to ukochana specjał prowincji Córdoba, zwłaszcza w miejscowości Quilino, gdzie co roku odbywa się festiwal tego dania. Jeśli koźlę jest nieco starsze i jego mięso jest mniej delikatne, określa się je mianem "chivito."

W Meksyku cabrito jest specjalnością Monterrey i okolicznego stanu Nuevo Leon, z korzeniami sięgającymi tradycji kulinarnych Żydów. Meksykańskie wersje obejmują cabrito al pastor, cabrito al horno, cabrito en salsa i cabrito en sangre, z których każda zapewnia unikalne i aromatyczne doznania smakowe.

Portugalia i Brazylia również mają swoje własne odmiany cabrito. W tych krajach zazwyczaj przygotowuje się je poprzez powolne pieczenie trzy miesięcznego koźlęcia nad węglowym ogniem przez około osiem godzin, z częstym obracaniem, aby zapewnić idealne ugotowanie. Ta metoda jest szczególnie popularna w północno-wschodnim regionie Brazylii oraz w całej Portugalii, tworząc delikatne i aromatyczne danie, któremu trudno się oprzeć.