Seneb

Seneb był prominentnym urzędnikiem dworskim w Starym Państwie starożytnego Egiptu, około 2520 roku p.n.e. Mimo swojego karłowatego wzrostu, Seneb był niezwykle wpływową i zamożną osobą; posiadał tysiące sztuk bydła, kilka pałaców i pełnił różnorodne funkcje religijne. Był mężem wysokiej rangi kapłanki, z którą miał troje dzieci. Imponująca kariera Seneba oraz jego bogate aranżacje pogrzebowe podkreślają, jak starożytne społeczeństwo egipskie akceptowało i integrowało osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi.

W 1926 roku niemiecki archeolog Hermann Junker odkrył grobowiec Seneba na Polu Zachodnim nekropolii w Gizie, niedaleko współczesnego Kairu. Grobowiec, datowany na panowanie Dżedefre, zawierał malowaną wapienną rzeźbę przedstawiającą Seneba z rodziną, a także dwie inne statuy. Ta rzeźba rodzinna, obecnie znajdująca się w Muzeum Egipskim w Kairze, ukazuje Seneba z żoną i dziećmi w harmonijnej i starannie zaplanowanej kompozycji, która wykorzystuje przestrzeń negatywną w celu zachowania symetrii.

Karłowatość Seneba, prawdopodobnie spowodowana achondroplazją, jest realistycznie przedstawiona w rzeźbie, z jego dużą głową i skróconymi kończynami. Jednak jego żona i dzieci są ukazani z proporcjami odpowiadającymi standardom. Seneb pełnił różnorodne funkcje, w tym nadzorowanie królewskiego lnu i być może zwierząt domowych, a także zajmował się czynnościami religijnymi. Reliefy i fałszywe drzwi w jego grobowcu ilustrują jego bogactwo i władzę, przedstawiając sceny z życia codziennego i obrzędów religijnych. Te reliefy również ukazują artystyczne wybory dokonane w celu zachowania konwencji przedstawiania statusu i wielkości, mimo fizycznej postury Seneba.