Mewa mała

Mewa mała to malowniczy i niepozorny gatunek ptaka morskiego, który gniazduje w rejonach północnej Europy oraz palearktycznym. Nazwa jej rodzaju, Hydrocoloeus, wywodzi się z języka starogreckiego, gdzie oznacza "wodę" i odnosi się do pewnego rodzaju ptaka wodnego. Nazwa gatunkowa, minutus, pochodzi z łaciny i oznacza "mały", co idealnie oddaje charakterystykę tego drobnego ptaka. Mewy małe występują również w małych koloniach w niektórych częściach południowej Kanady, a zimą migrują na wybrzeża zachodniej Europy, Morza Śródziemnego i północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych.

Preferują gniazdować w koloniach na słodkowodnych bagnach, gdzie gniazda budują na ziemi wśród roślinności. Gniazdo zazwyczaj zawiera od 2 do 6 jaj. Mewa mała jest najmniejszym gatunkiem mewy, osiągając długość zaledwie 25-30 cm, z rozpiętością skrzydeł od 61 do 78 cm i wagą od 68 do 162 gramów. W okresie lęgowym, mewa ta wyróżnia się bladym, szarym upierzeniem z charakterystycznym czarnym kapturem, ciemnymi spodami skrzydeł i delikatnym różowym odcieniem na piersi. Zimą jej głowa staje się głównie biała, z ciemniejszą czapką i plamką przy oku, podczas gdy dziób pozostaje cienki i czarny, a nogi ciemnoczerwone. Młode mewy małe mają czarne oznaczenia na głowach i grzbietach, z charakterystycznym wzorem "W" na skrzydłach. Pełną dojrzałość osiągają po około trzech latach.

Pod względem diety, mewy małe posiadają unikalny styl odżywiania. Zbierają pokarm z powierzchni wody i łapią owady w locie, podobnie jak rybitwy czarne. Interesujące jest to, że mewa mała jest jedynym przedstawicielem rodzaju Hydrocoloeus, chociaż rozważano włączenie do tego rodzaju także mewy różowej.