Fakty o: Lardon
Lardons, czasem nazywane lardoons, to małe paski lub kostki tłustego boczku bądź tłuszczu wieprzowego, które dodają intensywnego smaku wielu potrawom. Te smakowite kawałki są podstawą kuchni francuskiej, gdzie często wzbogacają smak mięs, sałatek i potraw wytrawnych.
W kuchni francuskiej lardons są często wprowadzane do mięs za pomocą igły przed duszeniem lub pieczeniem — technika ta nazywana jest lardingiem. Zazwyczaj wykonane są z solonej, niewędzonej wieprzowiny, co nadaje im bogaty, szynkowy smak.
Przygotowanie lardons polega na krojeniu boczku, słoniny, bekonu lub solonej wieprzowiny na małe paski lub kostki, a następnie ich blanszowaniu i smażeniu. W odróżnieniu od amerykańskiego bekonu, który jest wędzony, lardons mają unikalny smak, który można naśladować za pomocą pancetty lub szynki, jeśli to konieczne.
Lardons są niezwykle wszechstronne. Wytopiony podczas gotowania tłuszcz można użyć do podsmażania warzyw lub mięsa, a chrupiące, zrumienione kawałki wieprzowiny stanowią pyszny dodatek lub składnik. Można je znaleźć w różnych francuskich potrawach, takich jak sałatki, gulasze, quiche (np. quiche Lorraine), omlety i dania z ziemniaków. Doskonale komponują się również z serami oraz intensywnie zielonymi warzywami, takimi jak szpinak i frisée.
Istnieje także tradycyjna technika kulinarna zwana lardingiem, w której paski schłodzonego tłuszczu wieprzowego są wprowadzane do mięsa przed gotowaniem. Ta metoda, sięgająca średniowiecza, była pierwotnie używana do dodawania tłuszczu do chudych, twardych mięs z polowań. Specjalne igły do lardingu stosuje się do wprowadzania tłuszczu do mięs takich jak wołowina, cielęcina, drób, a nawet chuda ryba.
Lardons nie są tylko francuskim fenomenem — pojawiają się również w kuchniach na całym świecie. Na przykład podobne składniki występują w portorykańskich potrawach, takich jak arroz con gandules.
Następnym razem, gdy zechcesz dodać swojemu daniu wybuch smaku, rozważ użycie lardons. Mogą stać się Twoim nowym sekretnym składnikiem!