Stela Meszy

Stela Meszy, znana także jako Kamień Moabicki, to fascynujący starożytny artefakt datowany na około 840 rok p.n.e. Zlecona przez króla Meszę z Moabu, opowiada historię, jak bóg Kemosz pomógł mu uwolnić się spod kontroli Izraela i odzyskać terytorium Moabu.

Stela została odkryta w 1868 roku przez Fredericka Augustusa Kleina, lecz niestety później została rozbita przez plemię Bani Hamida. Na szczęście udało się ją zrekonstruować i obecnie można ją podziwiać w Luwrze we Francji. Napisana alfabetem fenickim lub starohebrajskim, inskrypcja jest skarbnicą informacji historycznych.

Tekst na steli opisuje trudności, z jakimi zmagał się Moab, zwycięstwa militarne króla Meszy, jego projekty budowlane oraz konflikty z miastem Horonaim. Wspomina nawet Dom Omriego i prawdopodobnie odnosi się do Jahwe i Dawida, co czyni ją kluczowym elementem w zrozumieniu języka moabickiego, pisma semickiego oraz politycznego krajobrazu IX wieku p.n.e.

Istnieją pewne kontrowersje dotyczące autentyczności steli, ale większość uczonych zgadza się co do jej historycznego znaczenia. Co ciekawe, Stela Meszy ma paralele z biblijną relacją zawartą w 2 Księdze Królewskiej 3, co prowadzi do różnych interpretacji jej odniesień do Dawida i "Domu Dawida". Niektórzy badacze sugerują nawet, że inskrypcja może być bardziej alegoryczna niż faktograficzna.

Pomimo debat, Stela Meszy pozostaje bezcennym artefaktem archeologicznym i historycznym, oferującym głębokie wglądy w starożytną politykę Bliskiego Wschodu i praktyki religijne. Jordania nawet wystąpiła o jej zwrot, podkreślając jej znaczenie dla dziedzictwa regionu.