Tuo Zaafi

Ugali, znane również pod różnymi nazwami jak pap, nsima i nshima, to ulubiona kasza z mąki kukurydzianej, stanowiąca podstawę żywienia w wielu krajach afrykańskich. Choć najczęściej przygotowuje się ją z mąki kukurydzianej, można również użyć mąki prosa lub sorgo, a niekiedy nawet mieszanek z mąką maniokową. Proces ten jest prosty: gotuje się mąkę we wrzącej wodzie lub mleku, aż zgęstnieje do konsystencji ciasta. Nazwa "ugali" pochodzi z języka suahili, natomiast w Malawi znana jest jako "nsima".

Kukurydza została sprowadzona do Afryki z obu Ameryk w XVI i XVII wieku i szybko stała się istotnym elementem diety. W krajach takich jak Malawi i Zambia, nsima jest codziennym daniem przyrządzanym z mąki kukurydzianej i wody, zazwyczaj spożywanym z dodatkami białkowymi i warzywnymi.

W Ghanie podobne danie, zwane sagtulga lub diehuo, często podaje się z dodatkiem zup. W Kenii można spotkać obusuma, podstawowy posiłek skrobiowy, który serwowany jest z różnorodnymi dodatkami. W Południowej Afryce pap, tradycyjna kasza kukurydziana, cieszy się dużą popularnością i jest podawana z rozmaitymi dodatkami. W Zimbabwe popularnym daniem jest sadza, wykonane z mąki kukurydzianej i serwowane z różnymi przyprawami, uważane za podstawowe pożywienie.

Jeśli ugali wydaje się znajome, to dlatego, że podobne dania istnieją na całym świecie. We Włoszech przykładem jest polenta, a w południowych Stanach Zjednoczonych – grits. W Afryce Zachodniej i Środkowej fufu można przyrządzić również z mąki kukurydzianej. Na Karaibach znajdziesz dania takie jak cou-cou, funchi i funjie, które przypominają ugali. Inne podobne afrykańskie potrawy to banku, isidudu, uphuthu, umpokoqo i umngqusho.