Saganaki

W kuchni greckiej "saganaki" odnosi się do różnych potraw przygotowywanych na małej patelni, z których najpopularniejsza to przystawka z smażonego sera. Nazwa "saganaki" wywodzi się od specjalnej patelni używanej do przyrządzania tych dań, będącej mniejszą wersją "sagani", patelni z dwoma uchwytami. Słowo to pochodzi z tureckiego "sahan", co oznacza 'naczynie miedziane'.

Saganaki z serem zazwyczaj przygotowuje się z serów takich jak graviera, kefalograviera, halloumi, kasseri, kefalotyri lub feta z mleka owczego. W różnych regionach Grecji istnieją ich unikalne warianty: w Arachowie używa się sera formaela, na Cyprze preferuje halloumi, a w Metsowie wybiera vlahotiri. Ser smaży się do momentu, aż zacznie się pienić, a następnie podaje z sokiem z cytryny i pieprzem, zazwyczaj z chlebem na boku.

Saganaki to jednak nie tylko ser. Istnieją też wersje z owocami morza, jak krewetki czy małże, które zwykle są przygotowywane z fetą i podawane w pikantnym sosie pomidorowym.

W Ameryce Północnej, zwłaszcza w USA i Kanadzie, znana jest również wersja "płonące saganaki". W tej wersji ser flambirowany jest przy stole z okrzykiem "opa!", a ogień gaszony sokiem z cytryny. Ten dramatyczny sposób serwowania podobno rozpoczął się w 1968 roku w restauracji The Parthenon w Greektown w Chicago, dzięki sugestii jednego z klientów.

Ciekawostką jest, że podobne danie o nazwie "gibnah maqlyah", czyli "smażony ser", jest popularną przystawką w Egipcie, szczególnie w Aleksandrii.