Tsipouro

Tsipouro to rodzaj nieleżakowanej brandy pochodzącej z Grecji, szczególnie z regionów takich jak Tesalia, Epir, Macedonia i Kreta. Jest to mocny trunek o zawartości alkoholu wynoszącej 40-45%, produkowany albo z wytłoków winogronowych, albo z wina po oddzieleniu winogron i soku. Istnieją dwa główne rodzaje tsipouro: czysta wersja oraz aromatyzowana anyżem. Chociaż zazwyczaj nie jest leżakowane w beczkach, można znaleźć także wersje leżakowane. Według tradycji, greccy prawosławni mnisi z Góry Athos w Macedonii jako pierwsi wyprodukowali tsipouro w XIV wieku.

Produkcja tsipouro zaczyna się od miażdżenia dojrzałych, ciemnych winogron i pozostawienia ich do fermentacji. Sfermentowana masa jest następnie destylowana w starannie monitorowanych urządzeniach. Początkowe i końcowe części destylatu są odrzucane, a pozostały produkt przechodzi dojrzewanie, albo w zbiornikach, albo w drewnianych beczkach.

Tsipouro można spożywać na różne sposoby: jako zimny napój prosto z zamrażarki, rozcieńczony wodą, a nawet jako gorący napój, w zależności od pory roku lub okazji. Jest to nieodłączny element spotkań towarzyskich i zwykle podawany jest w kieliszkach do shotów z różnymi przekąskami, znanymi jako meze, takimi jak orzechy, suszone owoce, ser, oliwki i owoce morza.

W 2006 roku Grecja uzyskała status Chronionej Nazwy Pochodzenia (PDO) dla tsipouro. Istnieje także wersja tsipouro aromatyzowana anyżem, głównie produkowana w Macedonii i Tesalii, która smakuje podobnie do ouzo. Jednak proces produkcji jest zupełnie inny. Ouzo jest produkowane z rektyfikowanego spirytusu, podczas gdy tsipouro zachowuje aromat wytłoków, ponieważ poddawane jest mniej intensywnej destylacji.