Fakty o: Gazpacho
Gazpacho, często nazywane gazpacho andaluzyjskim, to orzeźwiająca, zimna zupa pochodząca z południowych części Półwyspu Iberyjskiego, a zwłaszcza z Andaluzji w Hiszpanii oraz Algarve w Portugalii. Stanowi podstawowy element kuchni hiszpańskiej, szczególnie ceniony w upalne letnie miesiące ze względu na swoje chłodzące właściwości.
Klasyczny przepis na gazpacho andaluzyjskie jest względnie prosty i opiera się na zmiksowaniu surowych warzyw takich jak pomidory, ogórki, cebula, papryka i czosnek. Dodaje się do niego oliwę z oliwek, ocet winny, wodę oraz sól. Często dodaje się również trochę czerstwego chleba, aby nadać zupie odpowiednią konsystencję.
Korzenie gazpacho sięgają czasów rzymskich, kiedy była to prosta zupa z chleba, oliwy z oliwek, wody, octu i czosnku. Pomidory wprowadzono do przepisu w XIX wieku, co dało nam charakterystyczne czerwone gazpacho, jakie znamy dzisiaj. Na przestrzeni lat pojawiło się wiele kreatywnych wariacji tej zupy, które obejmują składniki takie jak awokado, truskawki, arbuz, winogrona, a nawet owoce morza. Można je również serwować ozdobione ugotowanymi na twardo jajkami, szynką, migdałami, kminkiem, miętą, kawałkami pomarańczy, zieloną papryką, cebulą, pomidorami lub ogórkami.
Różne regiony i rodziny mają swoje własne wersje gazpacho. W Portugalii istnieje wersja zwana arjamolho. W Andaluzji znajdziesz warianty takie jak porra antequerana, ajoblanco i salmorejo. Salmorejo jest gęstsze i bardziej przypomina emulsję niż zupę. Co ciekawe, gazpacho manchego to gorący gulasz mięsny, mimo że jego nazwa sugeruje inaczej.
W całej Hiszpanii można spotkać jeszcze więcej regionalnych wariacji gazpacho. Są to m.in. arranque roteño, extremadurski cojondongo, gazpacho z La Manchy i kastylijskie gazpacho. Te wersje mogą zawierać składniki takie jak drobna zwierzyna łowna, płaski chleb, czosnek, pomidory i grzyby, i mogą być serwowane zarówno jako zimne zupy, jak i gorące gulasze.