Squab

Gołąb w świecie kulinarnym odnosi się do młodego domowego ptaka, zazwyczaj mającego mniej niż cztery tygodnie, oraz do jego mięsa. Ten delikates jest często porównywany do ciemnego mięsa kurczaka, charakteryzując się bogatym smakiem. Ma również długą historię kulinarną – od starożytnego Egiptu przez Rzym, po średniowieczną Europę. Hodowla gołębi na mięso prawdopodobnie zaczęła się w Afryce Północnej. Obecnie przemysł gołębiarski koncentruje się na użytkowych gołębiach hodowanych aż do osiągnięcia dorosłej wielkości, po czym są one przetwarzane na mięso.

Podczas hodowli gołębi, ptaki tworzą pary lęgowe, a oboje rodzice wysiadują jaja i karmią pisklęta, aż te osiągną około cztery tygodnie życia. W komercyjnych hodowlach gołębie są selekcjonowane pod kątem szybkiego wzrostu i przyrostu masy. Gołębie mięso jest znane z delikatnej, soczystej i bogatej w smaku konsystencji, chociaż pojedynczy ptak dostarcza stosunkowo niewiele mięsa. Jest jednak często postrzegane jako produkt luksusowy, idealnie komponujący się z wykwintnymi winami.

Gołąb stanowi podstawę wielu tradycji kulinarnych na całym świecie, w tym we Francji, Egipcie, Stanach Zjednoczonych, Włoszech i kilku krajach azjatyckich. Występuje w daniach takich jak pierś z gołębia, egipskie Mahshi, marokańska pastilla oraz różne chińskie potrawy bankietowe. W Hiszpanii i Francji gołębie mięso jest czasem konserwowane jako konfit. Chociaż mięso gołębia jest droższe niż większość innych, zyskuje na popularności w niektórych rejonach ze względu na krótki czas hodowli i łatwość pielęgnacji.

W Stanach Zjednoczonych gołąb jest specjalnością w ekskluzywnych restauracjach. Jego unikalny smak i różnorodne metody przygotowywania uzasadniają wyższą cenę w porównaniu z innym drobiem. W kuchni chińskiej gołąb często jest smażony na głębokim tłuszczu lub duszony w sosie sojowym, co czyni go popularnym wyborem na uroczyste okazje. W kuchni indonezyjskiej gołąb jest przyprawiany i smażony na głębokim tłuszczu w oleju palmowym.

Chociaż mięso gołębowe jest bezpieczne do spożycia i może być serwowane na różnych poziomach wysmażenia, czasami jest postrzegane jako egzotyczne lub nieapetyczne w krajach rozwiniętych, gdzie dzikie gołębie uważane są za szkodniki. Jednak jego potencjał w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa żywnościowego oraz jego niskie ryzyko zakażeń patogenami czynią go realną i smaczną opcją dla tych, którzy są gotowi spróbować.