County of Manresa, Manresa

Hrabstwo Manresa jest zachodnim krańcem hrabstwa Osona, podzielonym na Moianès i Bages. W czasach rekonkwisty Manresa rozciągała się aż do Anoia, Segarra i Urgell.

Zamek w Manresie pochodzi z ostatniej ćwierci IX wieku. W tym okresie region, wyludniony od czasu buntu Aissó w 826 roku, został ponownie zaludniony przez osadników z przeludnionych regionów Pallars i Cerdanya. Ponownie zaludnione regiony znalazły się pod kontrolą Wilfreda Włochatego, który nadał im organizację kościelną i polityczną. Valle de Lord została przyłączona do hrabstwa Urgell, a pagus Berga do hrabstwa Cerdanya, natomiast regiony Ripollès, Lluçanès, Plana de Vic i Guilleries zostały zorganizowane wokół miasta Ausa, regionu, który w czasach starożytnych był odrębny etnicznie, zamieszkiwany przez Ausetani. W ten sposób narodziło się hrabstwo Ausona, do którego Wilfred przyłączył Moianés i Bages, które miały już swoją tradycyjną stolicę, Manresę, historycznie należącą do regionu Lacetani.

Od roku 906 z dokumentów jasno wynika, że Manresa nigdy nie miała znaczenia sądowego ani administracyjnego - nie miała wicehrabiego - była jedynie jednostką geograficzną. Centrum Manresy stanowił pagus o tej samej nazwie. Najbardziej zauważalna różnica między Manresą a resztą Ausony wynikała z przywilejów nadanych przez króla Odo w latach 889 i 890, na mocy których król nadał Manresie prawo, ze względu na jej położenie na linii frontu przeciwko agresji Maurów, do budowania wież obronnych zwanych manresanas lub manresanes. Manresa przestała być używana jako termin w XII wieku, kiedy hrabstwo zostało podzielone na veguerias.