Kota Kapur inscription

Inskrypcja Kota Kapur to fascynujący fragment historii odkryty na wyspie Bangka, w pobliżu południowej Sumatry w Indonezji. Znaleziona została w grudniu 1892 roku przez J.K. van der Meulena i nosi nazwę po wiosce, w której została wykopana. Napisana w staro-malajskim języku przy użyciu pisma Pallava, ta starożytna inskrypcja datowana jest na rok 686 n.e., co czyni ją jednym z najstarszych zachowanych przykładów języka malajskiego.

Inskrypcja jest znacząca ze względu na swoją treść, która zawiera klątwę przeciwko każdemu, kto popełni zdradę wobec Srivijaya, oraz wspomina o początku inwazji Srivijaya na Jawę. Początkowo holenderski epigrafik H. Kern badał i datował inskrypcję, błędnie zakładając, że Srivijaya to imię króla. Dopiero George Cœdès wyjaśnił, że Srivijaya było potężnym królestwem buddyjskim, które niedawno rozszerzyło swoje terytorium.

Treść inskrypcji Kota Kapur zawiera klątwy za różne przestępstwa, w tym zdradę i naruszanie granic królestwa Srivijaya. Ta inskrypcja jest jedną z pięciu wydanych przez Sri Jayanasa, władcę Srivijaya, i została wyryta na kamiennej stele.

Historyczne znaczenie inskrypcji Kota Kapur jest nie do przecenienia. Dostarcza ona wglądu w epokę hinduistyczno-buddyjską w regionie w VI i VII wieku. Jest szczególnie istotna, ponieważ była pierwszą odkrytą inskrypcją Srivijaya, nawet wcześniejszą niż inne kluczowe znaleziska, takie jak inskrypcje Kedukan Bukit i Talang Tuwo.

Wraz z innymi odkryciami archeologicznymi, inskrypcja Kota Kapur oferuje cenne informacje na temat starożytnego społeczeństwa i historii ery Srivijaya, podkreślając wpływy kulturowe i religijne tamtych czasów.