Fakty o: Prajnaparamita of Java
Prajñāpāramitā z Jawy to słynna XIII-wieczna statua, przedstawiająca Bodhisattvadevi Prajñāpāramitę z królestwa Singhasari we wschodniej Jawie, Indonezja. Jest ceniona za swoje artystyczne i historyczne znaczenie, ukazując szczyt klasycznej sztuki hinduistyczno-buddyjskiej starożytnej Jawy. Obecnie można ją podziwiać w Muzeum Narodowym Indonezji w Dżakarcie.
Statua przedstawia boginię transcendentalnej mądrości w spokojnej, medytacyjnej pozie, promieniującą pokojem i mądrością. Jest ozdobiona misterną biżuterią i dekoracjami, siedząc w pozycji lotosu vajrasana na podwójnej poduszce lotosu na kwadratowej podstawie. Jej ręce wykonują dharmachakra-mudrę, a ona trzyma utpalę (niebieski lotos) z Sutra Prajñāpāramity. Szczegółowe rzemiosło jest godne uwagi: od precyzyjnie wyrzeźbionych rysów twarzy i wysokiej fryzury ułożonej w koronę Jatamakuta, po promienną aureolę, symbolizującą jej boskość i najwyższą mądrość.
Statua została odkryta w doskonałym stanie w pobliżu świątyni Singhasari w Malang, we wschodniej Jawie. Uważa się, że jest związana z Królową Ken Dedes lub Królową Gayatri Rajapatni, co odzwierciedla lokalne tradycje i historyczne powiązania. W buddyzmie tantrycznym Mahayana, Prajñāpāramitā jest czczona jako małżonka Vajradhary, symbolizując doskonałą wiedzę.
W XIII wieku statua cieszyła się królewskim patronatem pod rządami króla Kertanegary z Singhasari. Choć w regionie wykonano także inne statuy Prajñāpāramity, ta wyróżnia się swoim nienaruszonym stanem. Została odkryta na początku XIX wieku przez holenderskiego urzędnika, wywieziona do Holandii, a ostatecznie zwrócona do Indonezji w 1978 roku. Obecnie jest gwiazdą w Muzeum Narodowym Indonezji, reprezentując szczyt starożytnej indonezyjskiej sztuki, pięknie łączącej estetyczną elegancję z głębokim duchowym znaczeniem.