Lutnista

„Grający na lutni” to olśniewający barokowy obraz autorstwa znanego włoskiego artysty Caravaggia. Dzieło pierwotnie istniało w dwóch wersjach: jedna znajduje się w Kolekcji Wildenstein, a druga w Muzeum Ermitażu. W 2007 roku odkryto trzecią wersję, pochodzącą z Badminton House. Obraz ukazuje młodego chłopca, pochłoniętego grą na lutni i śpiewem madrygału o miłości, otoczonego martwą naturą, na której znajdują się instrumenty, owoce i kwiaty.

Każda wersja obrazu przedstawia różne instrumenty muzyczne i teksty od różnych kompozytorów, dodając unikalne akcenty do tematu przemijania i śmiertelności. Temat ten jest dodatkowo podkreślony przez ukazanie uszkodzonych owoców i pękniętej lutni, symbolizujących ulotność miłości. Model na obrazie jest identyfikowany jako Pedro Montoya lub bliski towarzysz Caravaggia, Mario Minniti.

Jednym z wyróżniających się elementów obrazu „Grający na lutni” jest nowatorskie użycie światła przez Caravaggia, co zwróciło uwagę jego współczesnego, Giulio Manciniego. Zręczne przedstawienie załamania światła i skomplikowane detale w elementach martwej natury podkreślają jego mistrzostwo w operowaniu światłem i cieniem. Różnice w detalach i oświetleniu w trzech wersjach obrazu były przedmiotem trwających dyskusji na temat ich autentyczności.

Obraz odzwierciedla także zainteresowania mecenasów Caravaggia, którzy fascynowali się muzyką, alchemią i filozofią naturalną. Symbolika w dziele, taka jak wybór kwiatów i owoców, odzwierciedla ówczesne przekonania i filozofie. Uważa się, że obraz miał być wyeksponowany w określonym pokoju w pałacu kardynała Del Monte, łącząc go z innymi dziełami sztuki i tematami obecnymi w tej przestrzeni.