Artist's Studio Look Mickey

„Pracownia artysty—Spójrz Mickey” to fascynujący obraz stworzony w 1973 roku przez Roya Lichtensteina. Jest częścią serii pięciu wielkoformatowych dzieł przedstawiających wnętrza pracowni, w których Lichtenstein czerpie inspirację z twórczości Henriego Matisse'a, zwłaszcza z „L'Atelier Rouge”. Obraz ten oddaje hołd bogatym, symfonicznym wnętrzom Matisse'a oraz jego słynnemu dziełu „Taniec”.

W „Pracowni artysty—Spójrz Mickey” Lichtenstein zręcznie wplata elementy ze swoich wcześniejszych prac, zwłaszcza z „Look Mickey”. W przeciwieństwie do tradycyjnych pracowni artystycznych wypełnionych narzędziami i płótnami, wnętrza Lichtensteina przypominają bardziej stylowe przestrzenie ozdobione jego wcześniejszymi dziełami. Na obrazie można dostrzec znajome obiekty, takie jak lustro, telefon czy miska z owocami, wszystkie zaczerpnięte z jego wcześniejszych kompozycji, z „Look Mickey” na pierwszym planie.

Decyzja Lichtensteina o dokładnym powieleniu swoich własnych dzieł w nowym kontekście była dość niekonwencjonalna. Artysta dążył do wyeliminowania wszelkich wariacji i stworzenia spójnej, jednolitej kompozycji. Jego podejście było inspirowane mistrzami, takimi jak Matisse i Fernand Léger, z szczególnym ukłonem w stronę „Czerwonej pracowni” Matisse'a.

Poprzez osadzenie swojego charakterystycznego stylu w kontekście pracowni, Lichtenstein pozycjonuje się jako współczesny odpowiednik Matisse'a, sugerując, że pop-art ma swoje miejsce w kontinuum historii sztuki. Obraz jest pełen subtelnych odniesień i zabawnych gier słownych, takich jak statyczne przedstawienie telefonu z „R-R-R-R-Ring!!” Lichtensteina.

Krytycy zauważyli, że seria prac wychodzi naprzeciw refleksyjnym, niemal retrospektywnym nastrojom. To jakby mentalny plac zabaw, na którym widzowie mogą eksplorować życie i twórczość artysty. Co ciekawe, sposób, w jaki Myszka Miki jest ukazana w „Pracowni artysty—Spójrz Mickey”, przesuwa uwagę na Kaczora Donalda, co niektórzy analitycy interpretują jako głębszą metaforę.

Innowacyjne podejście Lichtensteina do wplatania własnych dzieł w nowe kompozycje sprawia, że seria Pracowni jest fascynującym połączeniem modernizmu i postmodernizmu. To genialne ukazanie, jak artysta może oddać hołd przeszłości, tworząc jednocześnie coś całkowicie nowego i angażującego.