Hope (diament)

Diament Hope to jeden z najsłynniejszych klejnotów na świecie, mogący się poszczycić fascynującą historią sięgającą prawie 400 lat wstecz. Wszystko zaczęło się w Indiach, gdzie francuski handlarz klejnotów Jean-Baptiste Tavernier nabył go w 1666 roku. Znany wtedy jako Tavernier Blue, diament został później przeszlifowany i sprzedany królowi Ludwikowi XIV Francji, zyskując nazwę Błękit Francuski. W czasie chaosu Rewolucji Francuskiej diament został skradziony i ostatecznie pojawił się w Londynie, gdzie został przekształcony w to, co obecnie znamy jako Diament Hope. Nazwa klejnotu pochodzi od rodziny bankierskiej Hope, która była jego właścicielem w 1839 roku.

Waszyngtońska socjeta Evalyn Walsh McLean później zakupiła diament, a w 1958 roku słynny jubiler Harry Winston przekazał go Narodowemu Muzeum Historii Naturalnej Smithsonian.

Ważący 45,52 karata Diament Hope nie jest zwykłym niebieskim diamentem—posiada unikalne właściwości, takie jak czerwony blask pod światłem ultrafioletowym. Na przestrzeni lat jego bogata przeszłość była przesiąknięta opowieściami o klątwach i pechu, prawdopodobnie wymyślonymi, aby dodać mu tajemniczości. Jednak dla Smithsonian diament okazał się być jedynie szczęśliwym talizmanem od momentu jego przybycia.

Ostatnimi czasy eksperci używają zaawansowanej technologii i badań historycznych do tworzenia replik Diamentu Hope i jego wcześniejszej formy, Błękitu Francuskiego. Te repliki, wraz z rekonstrukcjami wyszukanego klejnotu Złotego Runa, dostarczyły bogatszego zrozumienia historii diamentu i jego powiązań z europejską arystokracją. Te wysiłki podkreślają złożone rzemiosło i bogatą przeszłość tego niezwykłego klejnotu.