Dziedziniec szaleńców

"Podwórze z obłąkanymi" to niewielki, ale intensywnie oddziałujący na widza obraz olejny na blaszanej płycie, stworzony przez znakomitego artystę Francisco Goyę w latach 1793-1794. Ten przejmujący utwór przedstawia scenę wewnątrz zakładu dla obłąkanych, zainspirowaną obserwacjami Goyi z młodości w Saragossie. Obraz ten stanowi znaczący punkt zwrotny w jego karierze, sygnalizując przejście do mroczniejszych, bardziej introspektywnych tematów, które odzwierciedlały jego własne obawy przed chorobą psychiczną i fizycznym upadkiem. W czasie tworzenia tej serii Goya zmagał się z załamaniem nerwowym i poważnym stanem zdrowia.

W przeciwieństwie do tradycyjnych przedstawień chorób psychicznych, "Podwórze z obłąkanymi" oferuje ponure spojrzenie na ludzkie cierpienie. Obraz wyraźnie ukazuje surowe traktowanie i zaniedbanie, które były powszechne w zakładach psychiatrycznych tamtej epoki. Poprzez swoje dzieło, Goya krytykuje brutalne warunki, z jakimi borykali się chorzy psychicznie, oraz potępia społeczne postawy wobec nich.

Istnieje wiele spekulacji na temat problemów zdrowotnych Goyi, wśród których znajdują się teorie od wirusowego zapalenia mózgu po chorobę Ménière'a, jednak nie ma jednoznacznej diagnozy. Jego lęk przed szaleństwem oraz zmagania z problemami psychicznymi i fizycznymi uważa się za głęboko wpływające na jego twórczość w tym okresie.

"Podwórze z obłąkanymi" jest uznawane za przełomowe dzieło w artystycznej podróży Goyi, ukazujące jego przejście do bardziej ponurego i refleksyjnego stylu. Dziś ten ważny obraz znajduje się w Muzeum Meadows w Dallas, dzięki darowiźnie Algura H. Meadowsa w 1967 roku.