Flyer I

Flyer I – pierwszy samolot silnikowy na świecie; dwupłat o ramie z drewna świerkowego pokryty muślinem, którego autorami byli Orville i Wilbur Wright. Pierwszy lot samolotu odbył się 17 grudnia 1903 na wzgórzach Kill Devil Hills w Karolinie Północnej. Podczas 12 sekundowego lotu Flyer I, pilotowany przez Orville’a Wrighta pokonał 36,5 metra. Tego dnia odbyły się łącznie cztery loty, z których najdłuższy trwał 59 sekund.

Samolot cechował się niestatecznością podłużną i wymagał podczas lotu dużej akcji pilota. Zespół silnik-śmigła wraz z układem przeniesienia mocy był za słaby i nie wystarczał do samodzielnego startu. Z tego też względu przyjęty przez braci Wright układ konstrukcyjny do maszyny Flyer I nie rozpowszechnił się i nie jest stosowany. Udane loty zawdzięczał on dobrej sterowności i doświadczeniu braci Wright w lotach z szybowcami (też własnej konstrukcji).

Samolot był bardzo wrażliwy na warunki atmosferyczne. Pierwszy udany lot 17 grudnia 1903 rano odbył się przy prędkości wiatru 10–12 m/s. Wcześniej padał deszcz, więc kałuże były pokryte cienką warstewką lodu. Warunki więc nie były zbyt sprzyjające, zatem lot był niestabilny i krótki. Jednakże loty braci Wright tą maszyną udowodniły, iż jest to samolot w pełni sterowny. I to zdecydowało o jego miejscu w historii lotnictwa. Odległość pokonana przez samolot wynosiła zaledwie 36,5 metra ale przy mocnym przeciwnym wietrze. Stanowi to ekwiwalent przelotu poziomego o długości 160 metrów bez uwzględnienia wiatru.

Flyer I jest obecnie eksponatem w National Air and Space Museum w Waszyngtonie.