Le Moulin de la Galette

Historia

Vincent van Gogh przyjechał do Paryża w marcu 1886 i zamieszkał razem z bratem Theo w mieszkaniu na wzgórzu Montmartre. W lipcu obaj przenieśli się do położonego wyżej, większego mieszkania przy Rue Lepic. Theo prowadził własną galerię przy Boulevard Montmartre, więc Vincent miał okazję zapoznać się z obrazami impresjonistów, które się w niej znajdowały. Artystę niezbyt pociągały zabytki Paryża; wolał raczej wiejski urok i klimat cyganerii Montmartre, również kiedy wyjeżdżał poza Paryż, wybierał jako temat raczej wiejskie zakątki, jak Clichy czy Asnières. Samo Montmartre również stało się tematem wielu jego obrazów. Uwagę artysty zwrócił zwłaszcza słynny Moulin de la Galette, jeden z wiatraków stojących na Montmartre, który przestał być używany i stał się malowniczą ruiną. Został następnie przebudowany na restaurację i lokal taneczny, odwiedzany przez młodych Paryżan. Jako miejsce rozrywki został upamiętniony w znanym obrazie Renoira Bal w Moulin de la Galette z 1876, a później w obrazach m.in. Toulouse-Lautreca.

Van Gogh w Paryżu przyswoił sobie nowe idee dotyczące światła i koloru, czego wpływ widoczny jest w pierwszym z obrazów, zwłaszcza jeśli się go porówna z obrazami namalowanymi w Holandii. Również na kolejnym obrazie z tej serii, F 227 widoczna jest preimpresjonistyczna paleta artysty oraz zasady malowania z bezpośredniej obserwacji w plenerze i szybkie wykonawstwo, praktykowane przez niego jeszcze w Holandii. Również w Holandii van Gogh zaczął malować widoki miejskie (np. zaułki Hagi).