Self-Portrait

"Autoportret z aureolą i wężem" znany także jako "Autoportret" to intrygujący obraz olejny na drewnie z 1889 roku autorstwa wybitnego francuskiego artysty Paula Gauguina. Dzieło to powstało w okresie, który Gauguin spędził w malowniczej wiosce rybackiej Le Pouldu w Bretanii, w północno-zachodniej Francji. W tym czasie Gauguin, wraz ze swoim przyjacielem Meijerem de Haanem i grupą innych artystów, zaangażował się w dekorowanie wnętrza zajazdu Marie Henry, wykonując różne dzieła sztuki.

W tym autoportrecie Gauguin przedstawia siebie na tle intensywnie czerwonej przestrzeni, pełnej religijnych symboli, takich jak aureola, jabłka i wąż. Elementy te są inspirowane japońskimi drzeworytami oraz techniką cloisonnizmu. Obraz ten jest jednym z ponad 40 autoportretów, które Gauguin namalował w ciągu swojej kariery.

Początkowo będący częścią kolekcji Marie Henry z okresu Le Pouldu, obraz został sprzedany w 1919 roku, a następnie przeszedł przez ręce kilku właścicieli, zanim został kupiony przez amerykańskiego bankiera Chestera Dale'a w 1928 roku. Po śmierci Dale'a w 1962 roku dzieło zostało hojnie przekazane do National Gallery of Art w Waszyngtonie.

Gauguin, kluczowa postać ruchu postimpresjonistycznego, wywarł ogromny wpływ na symbolizm i styl syntetystów. Miał skomplikowaną relację z Vincentem van Goghiem i spędzał czas w różnych koloniach artystycznych, zanim osiedlił się w Le Pouldu. Wraz z de Haanem, Gauguin dekorował jadalnię w zajeździe Marie Henry, czerpiąc inspirację z wcześniejszych dekoracji pokojowych Van Gogha.

"Autoportret z aureolą i wężem", wraz z towarzyszącym mu "Portretem Jacoba Meyera de Haana" ukazuje unikalne autoportrety Gauguina, dzieląc płótno na przedstawienie siebie zarówno jako świętego, jak i grzesznika. Obraz jest bogaty w literackie aluzje i odzwierciedla osobistą mitologię Gauguina jako artysty. Wpływ sztuki japońskiej i cloisonnizmu jest wyraźnie widoczny, a strój Gauguina przypomina habit mnicha buddyjskiego.

Podróż obrazu obejmuje jego sprzedaż przez Marie Henry w 1919 roku i późniejsze posiadanie przez różnych właścicieli, aż do nabycia przez Chestera Dale'a w 1928 roku. Darowizna Dale'a dla National Gallery of Art w 1962 roku zapewniła, że obraz stał się cenioną częścią kolekcji tej instytucji.