Mokasyn błotny

Wąż wodny, znany również jako mokasyn błotny lub Agkistrodon piscivorus, to jadowity wąż występujący na południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych. Jest jedynym półwodnym żmijowatym na świecie, często spotykanym w pobliżu jezior, strumieni i bagien. Gdy czuje się zagrożony, pieszczy się do zastraszającego zachowania, jak pokazywanie kłów i zwijanie się w kłębek. Jest również doskonałym pływakiem, radzącym sobie zarówno w wodach słodkich, jak i słonawych.

Jako największy przedstawiciel swojego rodzaju, dorosłe mokasyny błotne mogą osiągnąć długość przekraczającą 80 cm. Ich ubarwienie może wahać się od prawie czarnego do oliwkowo-brązowego, z charakterystycznymi poprzecznymi pasami. Młode osobniki mają wyrazistsze wzory kolorystyczne z ciemnymi pasami na jaśniejszym tle.

Ludzie często mylą mokasyny błotne z miedziogłowcami lub innymi wężami wodnymi z powodu ich podobnego wyglądu. Gdy są zagrożone, mokasyny błotne mogą wykazywać zachowania obronne takie jak wibrowanie ogonem, przyjmowanie groźnych pozycji czy wydzielanie silnie pachnącej substancji. Są one oportunistycznymi drapieżnikami, żywiącymi się różnymi małymi kręgowcami, takimi jak ryby, żaby i ssaki. Ciekawostką jest, że mogą również być kanibalistyczne i czasami żywić się padliną.

Mokasyny błotne są jajorodne, co oznacza, że samice rodzą żywe młode. Mogą również rozmnażać się bezpłciowo poprzez proces zwany partenogenezą fakultatywną. Ich jad jest cytotoksyczny, co oznacza, że może powodować uszkodzenie tkanek, ale zgony spowodowane ukąszeniami są rzadkie. Dostępne jest antidotum na ich jad, a gatunek ten generalnie nie wykazuje agresji w stosunku do ludzi.

Pomimo utraty siedlisk i prześladowań, mokasyn błotny jest wymieniony jako "najmniejszej troski" na Czerwonej Liście IUCN, co odzwierciedla stabilne populacje. Ten przystosowawczy wąż odgrywa kluczową rolę w swoim ekosystemie, będąc zarówno drapieżnikiem, jak i ofiarą.